In alle beleidstukken die ik lees over begraven wordt in de regel opgemerkt dat cremeren populairder wordt. Sommigen gaan zo ver om cremeren de toekomst te noemen. Maar is dat terecht?
Tijdens mijn vakantie in Spanje kwam ik in een museum in Elche. Elche ligt in de provincie Alicante, welbekend onder vakantiegangers en stamt uit de 5e eeuw BC. Sommige archeologen kennen de naam Elche, omdat daar in 1897 een buste uit vermoedelijk de 4e eeuw voor Christus is gevonden. Het is een plek vol met geschiedenis. Romeinen, moslims, Fransen, verschillende stammen en landen hebben er de dienst uitgemaakt. Ofwel, niet anders dan Zaamslag, behalve het weer dan.
Terug naar mijn opmerking over de toekomst. In het museum van Elche stond ook een uitleg dat begraven pas in de nadagen van het grote Romeinse rijk populair werd omdat cremeren toen de norm was. Raar maar waar, maar cremeren is dus eigenlijk best wel oud. Dit was voor mij wat ze in Engeland een eye-opener noemen.
Was cremeren overal de norm 2000 jaar geleden? Nu geloof ik wat ik in Spaanse musea zie, dus voor de Romeinen was dit de norm. De Vikingen (volgens de Netflix serie) cremeerden ook. Wat Netflix niet verteld maar Wikipedia wel is dat de Vikingen hun notabelen cremeerden in een schip waarna er een heuvel ter herinnering werd gebouwd. Cremeren bleek overigens een optie te worden, er zijn ook verscheidene grafheuvels gevonden in Scandinavië.
Cremeren is dus niet de toekomst, het is iets uit het verleden dat nu weer populair is. Begraven is in de 19e eeuw verplicht gemaakt, nu er keus is blijkt het weer populair te worden. Dit betekent niet dat we mogelijkheden zoals begraven moeten verwaarlozen of uit de markt prijzen. Â
Â
Reacties